De kop is eraf!

Na een fantastisch afscheidsfeest, was het eindelijk zover: ons avontuur kon beginnen!

Op woensdag 14 januari om 14u stapten we op het vliegtuig richting Dubai om vandaar door te vliegen naar Bangkok. Na een lange en slapeloze nacht, kwamen we om 12u plaatselijke tijd, zes uur verder dan in België, aan in de hoofdstad van Thailand. Weg Belgische winter, welkom Thaise hitte! Nog even langs de paspoortcontrole en onze bagage ophalen, en we konden eraan beginnen. Spijtig genoeg bleek dit toch niet zo evident. Na lang wachten zonder resultaat, vonden we onze rugzakken op een grote stapel naast de band. Alles in orde, of toch niet? De splinternieuwe rugzak van Lars bleek vanboven volledig gescheurd. In een Franse colère, schoten we naar het loket dat dergelijke problemen behandelt. Aanvankelijk stonden we daar eigenlijk voor spek en bonen, totdat wij duidelijk maakten dat er echt iets moest gebeuren. Zij stelden voor om de rugzak achter te laten, zodat deze hersteld kon worden. Dat zagen wij natuurlijk niet zitten. Na het nodige aandringen slaagden we erin om 1400 baht, omgerekend zowat 35 euro, los te peuteren. Dit zou ongeveer de helft moeten zijn van wat de rugzak gekost had, en normaal gezien voldoende om in Bangkok een nieuwe te kopen. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen en hebben we zelfs 1320 baht winst gemaakt. Na een kleine zoektocht in het centrum  van Bangkok, vonden we een vriendelijk Thais mannetje dat de rugzak op een halfuur terug in de originele staat heeft gebracht. Dit kostte ons dus inderdaad maar 2 euro!

Na dit vervelende begin, zetten we koers naar het backpackergetto van Bangkok: de befaamde, of eerder beruchte Thanon Khao San. Hippe backpackers, buckets, street food, opdringerige tuktuk drivers en de lokroep van Thaise verkopers (van zonnebrillen tot pingpong shows), zouden de volgende dagen ons deel zijn. Na een lekkere maaltijd en enkele drankjes, besloten we op tijd te gaan slapen.

De volgende dag maakten we een grote stadswandeling langs de belangrijkste bezienswaardigheden van Bangkok. Heel lekker weer: een graad of 27, strakblauwe hemel en niet te drukkend warm. Tussendoor uiteraard veel gegeten voor heel weinig geld. Een Phad Thai kost gemiddeld 1 euro. Uiteraard (weer) hard gelachen met het geweldige Engels van de Thai. Wanneer we 800 baht wilden betalen met een briefje van 1000, kregen we te horen: 'No heb semow money? No heb chain!'. Zij kon blijkbaar niet teruggeven en had liever gepast geld.

De volgende dag namen we zoals gepland een busje naar Hua Hin, een badplaats op een paar uurtjes van Bangkok. Lars was hier al geweest en wist dat dit zeker niet het mooiste strand van Thailand ging zijn. Aangezien we nog slechts drie dagen hadden voor onze vlucht naar Nieuw-Zeeland, en deze niet helemaal in Bangkok wilden doorbrengen, kozen we toch om naar het dichtstbijzijnde strand te gaan. Hua Hin heeft inderdaad wel iets weg van Benidorm of Blankenberge. De rijkere inwoners van Bangkok brengen hier graag hun vrije tijd door. Zolang je buiten de uitgaansbuurt blijft, is het best een gezellig stadje met onder andere een levendige night market. Overdag lekker luieren op het strand en 's avonds, hoe kan het ook anders, fantastisch eten. De uitgaansbuurt loopt vol Britse en Duitse mannen van middelbare leeftijd (en ouder) die op zoek zijn naar een lekker Thais hapje (geen groene curry).

In Hua Hin besloten we trouwens om onze skills als backpackers eens te testen. We kozen voor een kamer van 5 euro voor ons twee. Aanvankelijk vonden we deze basic maar OK. Toen het donker werd, bleek ze gewoon ronduit ranzig. De kakkerlakken dachten daar anders over. De volgende nacht hebben we onze standaard toch maar wat verhoogd. De comfortabele kamer die we toen hadden, was een echte verademing.

Spijtig genoeg werd Griet na enkele dagen ziek. Denk daarbij aan de typische reizigersverschijnselen. Vermoeidheid, aanpassingen of ijsblokjes? We weten het niet. Gelukkig werd ze al snel weer beter.

Na twee dagen was het tijd om terug te keren naar Bangkok. Deze keer met de trein. Een tikkeltje trager dan het busje, maar veel goedkoper (1 euro voor 5 uur op de trein), en veel meer te zien onderweg. Bovendien zaten we in derde klasse echt onder de locals. Altijd een belevenis. Terug in Bangkok gingen we op zoek naar een hostel waar Lars op een vorige reis al eens had geslapen. Goedkoop en gezellig. Op Khao San Road kochten we flip flops en sarongs. Daarna gingen we relatief op tijd slapen om onze batterijen op te laden voor onze lange vlucht naar Nieuw-Zeeland.

Zo, de kop is eraf. Op naar een volgend hoofdstuk in onze reis. Dag vriendjes en vriendinnetjes, tot een volgende keer maar weer!

Groetjes,

Lars & Griet

X